Tatler Editorial: Ереванның шытырман көшелері

Бұл хикая шындық пен қиял тоғысында дүниеге келді. Жылдың алғашқы жылы күндерінің бірінде үш қыз Ереванның көне Конд ауданының тар көшелерімен серуендеп жүр. Олардың бұл серуені жай ғана қыдырыс емес, балалық шаққа саяхат болып шықты. Кездейсоқ табылған тас, таяқша немесе айна сынығы ұмыт болған естеліктер сандығының сиқырлы кілтіндей болып, өткен күндерді көз алдында елестетті.

Бұл оқиғаға алаңда жүгіріп бара жатқан қыздың суреті бейнеленген Nensi Avetisian көйлегі түрткі болды. Кейіпкерлер ешбір сценарийсіз, әр сәтті сол күйінде сезініп, қимыл-қозғалыс пен жарық-көлеңке ойыны арқылы естеліктердің өздігінен жаңғыруына жол ашады. Ойынға қызыққаны сонша, бала кездегідей тамақ ішуді де ұмытты. Олар «Соқыртеке» ойнап, жол-жөнекей біреумен шахмат тартысып, кейде армянның «Յոթ քար» («Жеті тас») және «Էծ-Էծ» («Лақ-лақ») атты ұлттық ойындарына да бас қояды. Ал ойын арасында үйде жасалған салқын шербетпен рахаттанып, бір сергіп алады.