Мамырдың мамыражай қалпында мазасыз көңіл күйден арылып, демалыс күндерінің рахатын арттырған дүниелер жайлы Tatler командасының ай сайынғы «Editors’ Pick» тізімінен оқи отырыңыз.
Біз бұл айдарымызды ерекше жақсы көреміз. Ай сайын редакцияда мүшелерінің жеке жаңалықтарын да біліп отыру өзінше қызық. Айтпақшы, бұл жерде ешқандай жарнамалық әріптестік жоқ – бәрі шын жүректен.
Мысалы, сән редакторы алғаш рет диджеинг жасап көріп, неге жұрт диджейлерге құмар екенін енді түсінді. Digital-директор Coca-Cola Cherry дәмінен философиялық мән тапты. Ал продюсеріміз ақыры уайымдауды қойды — бәрі декафтың арқасы: күніне бес кесе ішуге болады дейді. Сонымен қатар біз кітап оқыдық, дәмді десерт жедік, тіпті тыртық пен жараға арналған сиқырлы ем таптық. Қазірше кеңестеріміз тегін, пайдаланып үлгеріңіздер.
Илья, digital-директор
Сусын: Coca‑Cola Cherry
Ес білгелі Coca‑Cola ішемін. Өзімді-өзім «тәттіге деген құмарлығымды осылай басамын» деп жұбатам. Бірақ шынтуайтында бұл америкалық болып тусам ғой деген арманның өзінше бір орындалуы шығар.
Философ Славой Жижек «Психопаттың кинонұсқаулығы: идеология» деген фильмінде былай дейді: «Қазіргі қоғам ләззат алуға міндетті. Ләззат оғаш, тіпті бұрмаланған парызға айналды. Coca‑Cola парадоксы мынада: шөлдесең – ішесің. Бірақ неғұрлым көп ішсең, соғұрлым шөлің күшейе түседі. Құмарлық деген – нақты бір дүниеге емес, құмарлықтың өзіне деген құштарлық. Құмарлықтың ең үрейлі сәті – толық қанағаттанып, енді ештеңе қаламай қалу».
Мен де қанша кола ішсем де, тіпті ол шие дәмді болса да, ешқашан америкалыққа айналмаймын. Тек аңсау тоқтамайды.
1 / 1
Дания, SMM-директор
Кітап: Ребекка Куангтың «Yellowface» шығармасы
Соңғы кездері негізінен ғылыми әдебиет пен мемуарлар оқып жүр едім. Ал өткен айда маған Ребекка Куангтың «Yellowface» романы сыйлық боп келіп, күтпеген жерден өте өзекті әрі өткір туынды болып шықты, жүрегімнен ерекше орын алды. Сөз бостандығы, шығармашылық шекаралары, мәдени апроприация, баспа индустриясының ішкі әлемі, әлеуметтік желілердің психикаға әсері — бәрі-бәрі қамтылған. Интернет пен шынайы өмірді бір-бірінен ажырату барған сайын қиындап бара жатқанын сезіндім. Екі күнде оқып бітірдім.
Әлеуметтік желілермен жұмыс істейтін адам ретінде жалғыздық тақырыбы мені ерекше толғандырды. Күні бойы мыңдаған адаммен «байланыстасың»: лайктар, пікірлер, хабарламалар. Ал басыңа күн туғанда көмекке шақыратын ешкім болмай қалады екен.
